معنی بند بمئن - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

بسته شدن، بسته شدن راه و مجرا
باز ایستادن هر جسم مایع که از جایی جاری باشد

گیر بودن، گرفتار بودن، آویزان بودن

(نِ)

بازایستادن. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). چون بند آمدن زبان، عرم. (ترجمان القرآن). شدب و شذبه. سکر. (منتهی الارب) ، بند و مفصل. (آنندراج)

گیر و گرفتار بودن

طمع بستن و توقع کردن

باز ایستادن

((~. مَ دَ))

بازایستادن، بسته شدن، متوقف شدن

راه بندان شدن، بسته شدن، سد شدن، مسدود شدن
متضاد: باز شدن، باز ایستادن، قطع شدن، متوقف شدن، موقوف شدن، از کار افتادن، از حرکت بازماندن، بی حرکت شدن

کوتاه آمدن، دست پایین گرفتن، پایین آمدن

به زمین زدن، از شرایط مناسب و موضع مطلوب کسی را ساقط کردن

شکسته بندی کردن

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما